- Gerestaureerd pand aan Scharlooweg, Curaçao.
Donderdag 6 januari, Amsterdam, om 19.00 uur.
FACES OF A CITY/ HET NIEUWE GEZICHT VAN WILLEMSTAD/ KARA NOBO DI KORSOU.Erfgoed Curaçao met liefde getoond
De documentaire ‘Kara nobo di Korsou’ beleefde donderdag 6 januari haar première in Nederland. De film over het cultureel erfgoed van Willemstad draaide vorig jaar oktober al op Curaçao. Een gemêleerd gezelschap Antillianen, stedenbouwkundigen en erfgoedbewaarders zagen Willemstad door de bril van documentairemaakster Alexandra Jansse. Een liefdevol portret over verval en innovatie.
De vertoning vindt plaats in de Openbare Bibliotheek in Amsterdam. Alex van Stipriaan, ondermeer professor Caribische Geschiedenis aan de Erasmus Universiteit, leidt de film in. Hij roemt de passie waarmee ‘Kara nobo di Korsou’ is gemaakt is: “De film roept het gevoel op van iemand die zijn liefde voor Curaçao van de daken wil schreeuwen.” Niet voor niets is de film zeventien avonden lang op Curaçao vertoond, merkt Van Stipriaan op.
Noodzaak
De wetenschapper benadrukt de noodzaak van dit soort films over de Caribisch-Nederlandse eilanden. In zijn functie als Conservator Caribisch Gebied bij het Tropenmuseum merkt hij hoe weinig er van het erfgoed bewaard is gebleven. “Er was gewoon weinig belangstelling. Doodzonde.” Ook vindt hij dat dit soort films de trots van de Curaçaoenaars stimuleert op het eigen erfgoed.
Verval en herstel
Het verval van de wijken Punda, Otrabanda en Scharloo wordt duidelijk in beeld gebracht. Architecten en stedenbouwkundigen spreken hun zorgen uit over de staat van sommige historische panden. Maar ook de veerkracht en de wil om te restaureren komt aan bod. Zoals in de Nieuwstraat, hartje Punda. Een wrange bijkomstigheid; de gerestaureerde panden worden nu voornamelijk bevolkt wordt door Nederlandse stagiaires. “We kunnen het beter de Nieuw-Nederlandstraat noemen.” merkt een Curaçaoenaar spottend op. Wat mankeert de Hollanders trouwens, dat ze niet groeten op straat? Een Antilliaans echtpaar kijkt vertwijfeld naar de blonde vrouwen die hen zonder te groeten voorbij lopen.
Gemeenschappelijk erfgoed
Documentairemaakster Alexandra Jansse spreekt van ‘een gemeenschappelijk erfgoed’ dat de rijksdelen aan beide zijden van de oceaan bindt. De sociaal geografe heeft haar middelbare schooltijd op Curaçao doorgebracht omdat haar vader voor Shell werkte. Daar is de liefde voor Curaçao geboren. Ze zoekt naar mogelijkheden om de film in heel Nederland te vertonen “zodat Kara Nobo di Korsou landt in de Antilliaanse gemeenschap hier.”
Eerste exemplaar
Zij overhandigt een exemplaar van de film aan Gevolmachtigde Minister van Curaçao, Sheldry Osepa. Die vertrekt direct na de vertoning om vrijdag in alle vroegte naar Curaçao te vliegen in verband met het werkbezoek van Minister Donner van Koninkrijksrelaties.
